کریپتو نمی‌تواند منتظر قوانین کامل بماند

مسیر تحول کریپتو: واقعیت در برابر نظریه

کریپتو در حال حاضر با یک واقعیت آشکار روبرو است: کسب‌وکارهای واقعی، جریان‌های نقدی واقعی و رعایت واقعی قوانین. دارایی‌های واقعی (RWA)، صندوق‌های توکنیزه و خزانه‌های مبتنی بر بلاکچین دیگر تنها اصطلاحات فانتزی نیستند، بلکه در حال شکل‌گیری و پذیرش واقعی هستند. اگرچه در سال‌های گذشته هیاهو و تبلیغات فراتر از پذیرش واقعی بود، اکنون بازار کریپتو با رشد واقعی مواجه شده است و شرکت‌های بزرگی مانند BlackRock با راه‌اندازی صندوق‌های بازار پول توکنیزه و USDC شرکت Circle به عنوان لایه تسویه اوراق خزانه‌داری روی بلاکچین، نشان داده‌اند که پذیرش واقعی آغاز شده است.

پیشرفت نیازمند تکرار است، نه کمال

آینده مالی دیجیتال است و تمام کلاس‌های دارایی، از اوراق قرضه تا املاک و مستغلات، در نهایت به شکل توکنیزه وجودخواهند داشت. دیجیتالی شدن دارایی‌ها به معنای سریع‌تر شدن بازارها، کاهش هزینه‌ها و افزایش دسترسی سرمایه‌گذاران است. اما اگر مؤسسات نتوانند سرمایه را به صورت گسترده تخصیص دهند، هیچ یک از این پیشرفت‌ها عملی نخواهد شد. مؤسسات همواره نسبت به عدم اطمینان حساس هستند و مشکل اصلی در انتظار برای چارچوب‌های کامل قانونی است، نه فقدان مقررات.

چارچوب‌های جهانی و قوانین همگانی، هرچند روی کاغذ جذاب هستند، اما در عمل اغلب منجر به فلج بازارها می‌شوند. بازارهای سنتی نیز کاملاً یکپارچه نیستند؛ حتی Basel III در اروپا با قوانین بانکی آمریکا متفاوت است. انتظار برای یک راه‌حل واحد و کامل، تنها باعث تأخیر در رشد خواهد شد.

نمونه‌های عملی و تکامل قوانین

در آمریکا، سهام توکنیزه به‌وضوح به عنوان اوراق بهادار تعریف شده‌اند. اروپا با MiCA یک راهنمای کلی ارائه کرده است، اما محدودیت‌های آن در حوزه‌هایی مانند دیفای مشخص است. سنگاپور به سرمایه‌گذاران نهادی اجازه دسترسی به اوراق قرضه توکنیزه را می‌دهد، اما مشارکت خرده‌فروشی عمومی محدود است. این نمونه‌ها شکست قانونی نیستند، بلکه نشان‌دهنده تکامل تدریجی مقررات و تطبیق آن با نیاز بازار هستند. بازارها می‌توانند با قوانین ناقص هم عمل کنند، اما اگر همه در حاشیه بمانند، رشد متوقف خواهد شد.

 هزینه انتظار و ریسک‌ها

ابهام قانونی تنها پذیرش را کند نمی‌کند، بلکه هزینه‌های حقوقی را افزایش داده، شرکت‌ها را مجبور به جدا کردن واحدهای کسب‌وکار می‌کند و نقدینگی بین‌مرزی را مختل می‌سازد. بانک‌ها نیز به دلیل هزینه‌های بازسازی و تغییر سیستم‌ها، اغلب تمایل ندارند در بازارهای نوظهور سرمایه‌گذاری کنند. در برخی مناطق می‌توان با اطمینان سرمایه‌گذاری کرد، اما حتی شکاف‌های جزئی در مجوزها می‌تواند باعث توقف فعالیت‌ها شود.

 شفافیت ناقص بهتر از انتظار برای کمال است

کریپتو برای رشد نیازمند قوانین جهانی کامل نیست. بازارهای سنتی سال‌هاست با چارچوب‌های ناقص فعالیت کرده‌اند و همچنان به خوبی کار می‌کنند. آنچه اهمیت دارد، شفافیت نسبی و انسجام کافی برای ارزیابی ریسک و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران است. توکنیزه شدن دارایی‌ها مشکلات واقعی مانند زمان طولانی تسویه، سرمایه‌های درگیر در تطبیق‌ها و محدودیت‌های حوزه قضایی را کاهش می‌دهد و فرآیندهای مالی را تسهیل می‌کند.

 حرکت از نظریه به واقعیت

کریپتو دیگر محدود به سفته‌بازی و میم‌ها نیست. اکنون با کسب‌وکارهای واقعی و جریان‌های نقدی مثبت سر و کار داریم که پول واقعی را روی بلاکچین منتقل می‌کنند. شرکت‌هایی که حاضرند در محیط قانونی شفاف، حتی اگر در حال تکامل باشد، فعالیت کنند، فصل بعدی تحول مالی را رقم خواهند زد. پیشرفت برابر با شتاب و حرکت است، نه کمال. اگر صنعت منتظر چارچوب‌های کامل بماند، انقلاب دارایی دیجیتال همچنان در سطح نظری باقی خواهد ماند.